Vaak willen we dat bijvoorbeeld een lamp niet door een tweede puls, maar na verloop van een bepaalde tijd vanzelf uitgaat. Dit kunnen we bereiken door de flipflop een klein beetje aan te passen:

Wanneer T1 spert, kan condensator C zich (als hij geladen is) via R1 en R2 ontladen. T2 wordt via R2 van basisstroom voorzien en zal dus geleiden. Hierdoor kan er geen basisstroon lopen door T1, dus deze toestand blijft stabiel tenzij we punt 'in' kortstondig verbinden met massa. T2 gaat hierdoor sperren, waardoor T1 gaat geleiden. (We kunnen dit natuurlijk ook bereiken door een positieve puls aan te boeden op de basis van T1, net als bij de flipflop.) De collectorspanning van T1 zakt hierdoor van voedingsspanning Vs naar 0V. Deze spanningsval wordt door C doorgegeven aan de basis van T2. Die zakt hierdoor van zo'n 0.7V naar 0.7V - Vs. De basisspanning wordt hierdoor dus flink negatief. Zorg dat de transistor hiertegen kan. De U_BE van een BC547 mag niet lager worden dan -6V. Zorg er zekerheidshalve dus voor dat de voedingsspanning niet hoger is dan 6V! Nu T1 geleidt, staat de basisspanning van T2 ook over condensator C. Wanneer we een bipolaire condensator gebruiken, moet de 'plus' ervan verbonden zijn met R1 en de 'min' met R2. C kan zich nu via R2 opladen. Zodra de spanning hoog genoeg is, zal T2 weer gaan geleiden en T1 weer gaan sperren.

Omdat deze schakeling 1 puls produceert, wordt het ook wel een one-shot genoemd. Een andere benaming is 'monostabiele multivibrator' (MMV), omdat het maar 1 stabiele toestand kent.